Özgeçmiş
...
Bir gün köye iki derviş gelir ve Zühre’lerin evine misafir olur. Zühre 13 yaşlarındadır. Abdest alan dervişler suyu temiz bir yere dökmelerini ister. Babasının yarım leğen suyla aldığı abdesti bu dervişler bir avuçla almışlardır neredeyse. Kızana suyu dökecek temiz bir yer bulamayınca içer ve ertesi gün sararmaya başlar ve görünmez olur, kaybolur. Güvercin donunda dolaşır, ormanlarda karacalarla birlikte yaşamaya başlar.
Köylülerden biri görür ve gidip babasına haber verirler. Babası gelir, kızını bulur ve ona geri dönmesi için yalvarır. O insanlar arasında yaşayamacağını söyler ve babasından gösterdiği yere bir çeşme ile kurban kesilip pişirmek ve misafir ağırlamak için de ocaklı bir oda ve türbesini yapmasını ister. İleride burada köy olacağını da ilave eder. Babası, ormandan getirttiği kereste ile kızının türbesini ve odayı yapar. Kızana’nın batırdığı çubuğun deldiği yerden çıkan suyun başına da çeşme yaptırır.
Köylüler Kızana’nın dervişlerin abdest suyunu içtikten sonra görünmez olmasının yanı sıra ölümsüz olduğuna da inanırlar. Kızana ismini almasına gelince, bakire kaldığı takdirde insanlara yardımcı olabileceği kendisine söylenir. O da hiç evlenmez ve ismini de Kızana olarak değiştirir.
Sarıkız
Kızana menkıbesine benzer bir hikaye de Kaz dağları ormanlarında kazlarıyla birlikte yaşayan Sarıkız için anlatılır. Ormanda yaşamasının nedeni hakkında uydurulan yalanlardan ve atılan iftiralardan dolayı öldürmeye kıyamayan babası tarafından kazlarıyla birlikte bırakılmasıdır.
Kızını dağa bıraktığı için üzülen ve merak eden baba birgün dağda kalan yolculara sarı bir kızın yardım ettiği haberini işitir ve heyecanlanır. Kızının hayatta olabileceği ümidiyle yollara düşer ve kızını bulur. İkisi de sevinir. Babası kızından abdest almak için su ister. Sarıkız kilometrelerce uzaktaki denizden su getirir. Suyu tuzlu bulununca bu sefer tatlı su getirir. Babası kızının erdiğini o anda anlar. Kızın ermişliği anlaşılınca da bir kara bulut orayı kaplar ve kız ortadan kaybolur. Köylüler de öğrenince sarıkız ve babasının adına türbe yaparlar.
Mitoloji
Kızana ve Sarıkız’dan çok daha önce antik Yunan mitolojisinde de hiç evlenmemiş ve halk tarafından kutsal kabul edilen bir grup var: Nemfler.
Mitolojide peri de denilen nemfler (Nymphe) tanrısal varlıklardır. Dişi ve uzun ömürlüdürler. Güzelliğin sembolüdürler. Ormanlarda ve su kenarlarında yaşarlar ve bulundukları yeri korurlar. Genellikle de çobanlar tarafından görülürler. Zeus’un kızları oldukları için de insanlar onlara saygı gösterirler. Başları örtülüdür ve geline benzerler ama evlenmezler. Evlenenlerin çocukları da mutlaka ya bir dev veya başka bir lanetle doğarlar. Çünkü onların asıl işleri tanrılara ve tanrıçalara yardım etmek, bulundukları yeri korumak ve bölgelerindeki mazlumlara ve darda düşenlere yardım etmektir. Bakirelik yardımcı oldukları tanrıçalar için çok önemlidir. Bakire olmadıkları anlaşıldığı anda kovulurlar ve göklerde yıldızlara dönüştürülürler. Şairlerin ilham perisi olan musalar da resimlerde hep elinde testi ile çizilir.
Anakız, Sarıkız ve Nemfler arasındaki benzerlikleri fark etmişsinizdir. Burada sıralamama gerek yok.
Bu yazıdan menkıbelerin mitolojilerden uyarlandığını kastettiğim de anlaşılmasın. Söylemeye çalıştığım şey insan her dönem aynı insan ve düşünceleri ve inançları hiç değişmiyor.
...
Yazılarımı okuyabileceğiniz sayfadır.
Kitaplarımı görebileceğiniz sayfadır.
Youtube videolarını izleyebileceğiniz, A'mâk-ı Hayal Sohbetleri, Kültürümüzde Şiir ve Mûsikî (TRT Radyo), Enderun Sohbetleri (Vav Radyo), Enderun Sohbetleri (Vav TV) ve Mürekkep Damlaları (Vav Radyo)'ni dinleyebileceğiniz sayfadır.
Basındaki haberleri görebileceğiniz sayfadır...
Tüm etkinlik, toplantı ve konuşmalarımın haberini takip edebileceğiniz sayfadır.
02.00 Mehmet Akif Ersoy'un Musiki Yönü ve Bestelenmiş Şiirleri
03:15 Mehmet Akif Ersoy'un Musiki İle İlişkisi Nasıl Başladı?
07:00 Mehmet Akif Ersoy'un Musiki Yönü
08:30 Mehmet Akif Ersoy İle Neyzen Tevfik Nasıl Tanıştı?
11:00 Mehmet Akif Ersoy'un, Neyzen Tevfik İle Olan Dostluğu
15:15 Mehmet Akif Ersoy, Musiki Alanında Kimlerden Ders Aldı?
18:15 Mehmet Akif Ersoy'un Musiki Yönü
21:10 "Mehmet Akif Ersoy, Ölmeden Önce Musiki Üstadı Olarak Tanınıyordu"
27:30 "Musiki, Tüm Varlığın Anladığı Bir Dildir"
30:30 Mehmet Akif Ersoy'un Musiki Meclislerindeki Rolü
33:15 "Mehmet Akif Ersoy, Musiki Meclislerine Değer Katan Bir Kişiliktir"
37:30 Mehmet Akif Ersoy'un "Sait Paşa İmamı" Şiiri ve Bestelenme Öyküsü
Müzekki’n-Nüfus’un en çok okunan halk kitapları arasında olmasının nedeni rehber kitap olması, dilinin sade ve anlaşılır olması, inşa edilmeye çalışılan milleti irşat etmesi.
Sanat endişesinden uzak, müridlere doğrudan doğruya tasavvufî-ahlâkî hakikatleri anlatma gayesini taşıyan Müzekki’n-nüfûs, geniş halk tabakasının kolayca anlayabileceği şekilde sade bir Türkçe ile yazılmış ve tasavvufun halk arasında yayılmasında önemli hizmet görmüştür. Müellifin Osmanlı döneminde Anadolu’da kurulan ilk tarikatlardan biri olan Eşrefiyye’nin pîri olması dolayısıyla kitabın Türk tasavvuf ve düşünce tarihinde ayrı bir yeri vardır. Yeni sayılabilecek herhangi bir görüşe yer verilmemekle beraber tasavvufun temel konularıyla tarikat terbiyesinin esaslarını başarılı bir üslûpla özetleyen Müzekki’n-nüfûs, yazıldığı devirden itibaren Muhammediyye ve Envârü’l-âşıkīn gibi geniş halk toplulukları tarafından benimsenmiş, daha sonraki devirlerde kaleme alınan bu tür eserlere örnek teşkil etmiştir.