Din mealden değil, Hz. Peygamber’den öğrenilir

Birkaç gün önce bir arkadaşım aradı. Dini öğrenmek istediğini söyleyip benden kendisine bir meal tavsiye etmemi istedi. Arkadaşımın bu sorusu, uzunca bir süre zihnimde taşıdıktan sonra cevabını kendimce bulduğum bir soruyu hatırlattı. Din, Kuran okuyarak öğrenilir mi? Kuran’ı veya herhangi bir kutsal kitabı okuyan herkes onu anlayabilir mi? Son yıllarda neredeyse herkes Kuran’ın mealini okur oldu. Hadis kitapları başta olmak üzere Müslüman alimlerin asırlar boyunca biriktirdikleri muazzam bir külliyat görmezden gelindi, hatta yok ve değersiz sayılmaya başlandı. Sadece meal okuyarak dini öğrendiğini zannedenler maalesef dini öğretmeye de başladılar.

Pencere vergisi

İlk başta samimi ve haklı bir talep gibi gelen bu meal okuyarak dini öğrenmenin birçok sıkıntıyı da beraberinde getirdiğini görüyoruz. Bunu iktisatçıların sık kullandığı ve vermeyi sevdikleri bir örnek üzerinden anlatmaya çalışayım.

1796’da İngiltere’de daha sonra da Fransa’da bir vergi konulur. Kral III. William kimin ne kadar vergi vereceğini ölçecek bir kural belirler. Kral, evlerdeki pencere sayısı ile kişilerin zenginlikleri arasında bir ilişki olduğunu düşünerek pencere sayısını zenginlik ölçüsü kabul eder ve pencere sayısına göre vergi koyar. Ona göre pencere sayısı ne kadar fazla ve büyük ise o evde oturan kişi de o kadar zengindir. Bir yıl sonra vergiler üç katına çıkarılınca neredeyse tüm pencereler bir gecede duvarla kapatılır. Bir buçuk asır devam eden bu vergi evlerin pencerelerinin küçülmesine ve azaltılmasına neden olur. Penceresiz evlerin topluma verdiği zararın alınan vergilerle hesap karşılanamayacak kadar çok olduğu anlaşılır. Toplum, kralın ve hazinecisinin hesap edemediği ve öngöremediği bir bedel öder. 1851’de bu vergi kaldırılır ve evler pencerelere kavuşur. Ancak 150 yıl boyunca alınan bu verginin bedeli yüzbinlerce insanın hayatı olur.

Çok pencereli zengin evlerinde sadece zenginler yaşamıyordu. Ev halkından daha çok hizmetçiler vardı. Bahçıvanı, arabacısı, temizlikçisi, aşçısı, hizmetçisi derken evin büyüklüğüne göre onlarca fakir de yaşıyordu. Zengin ev sahipleri daha az vergi ödemek için önce çalışanların kaldıkları odaların pencerelerini kapatırlar.

Kendi evinde yaşayan sıradan insanlar da vergi ödememek için evlerindeki pencereleri hem küçültürler hem de sayısını azaltırlar. Daha az vergi vermek için yapılan bu işlemlerin sonucu halk karanlık ve havasız evlerde yaşamaya başlar. Bu basık, kasvetli, loş ve rutubetli evler özellikle çocukları hasta eder ve ölümler artmaya başlar. Ölmeyenler de sağlıklarını kaybedip güçsüzleşir. Güneşin kendini gösterirken cimri davrandığı coğrafyada pencerelerin küçülmesi ve hastalanması halkı ışığa ve havaya hasret bırakmıştı.

Meal okumanın da bir bedeli oldu

Ben pencere vergisinin hesap edilemeyen sonuçları ve verdiği zararın benzerinin Meal okumanın yaygınlaşmasında olacağını düşünürüm. Hatta görmeye bile başladık. Meal okuyarak dini öğrenmeye çalıştığını zannedenlerin dini öğrenemedikleri gibi belki de daha da kötü olanı olan akıllarıyla ve bilgileriyle yaptıkları yorumlarla dini ve inancı tahrife kadar giden söylemler, tartışmalar, fikirler ileri sürülmesi. Dinin pratiklerinde görülen zayıflık ve değişiklik ile toplumun kültürü içinde erimiş dine karşı çıkarak kültürü de zayıflatmak bir diğer verilen zarar.

Kutsal kitapların kendine has bir dili ve üslubu vardır. Bu dili anlamak ve bir adım sonrası yorumlamak ciddi bir tahsil gerekir. Sıradan bir ilahiyatçının bile yapamayacağı kadar özel bir gayret ister. Dolayısıyla meal okunarak anlaşılacağı fikri bana hiçbir zaman makul gelmedi. Ben sıradan bir Müslümanın Kuran-ı Kerim’i aslından ibadet amacıyla okuması gerektiğini düşünenlerdenim.

O zaman akla şöyle bir soru gelebilir. Bir din kutsal kitabından öğrenilmeyecekse hangi kitaptan öğrenilecek? Bu sorunun cevabını atalarımız asırlar önce yazdıkları eserlerle bize göstermiş. Din dediğimiz şey iki esas üzerine inşa edilir. İlki gayba iman, ikincisi de muhabbet ve samimiyet. Atalarımız sıradan insanlara dini öğretmenin yolunu onlar için yazılan edebi tarafı da olan metinler yazarak halletmişler. Halka dini öğretmek ve sevdirmek için birçok kitap yazılmış. Mızraklı İlmihal, Delâil-i Hayrât, Şürûtu’s-Salât, Mevlid, Muhammediye, Ahmediye, Envâru’l-Aşıkîn, Müzekki’n-Nüfûs gibi eserlerle bir Müslümanın ihtiyacı olan bilgiyi sevdirerek öğretmeyi başarmış. Bu kitaplarda doğrudan verdikleri bilgileri Kıssa-i Yusuf, Halilnâme, İbrahim Edhem, Hz. Ali cenknâmeleri, Battalgazi, Danişmendgazi, Ebu Müslim, Saltuknâme gibi hikayelerin içinde dolaylı yoldan vererek iyice özümsemelerini ve benimsemelerini temin etmişler. Bu tür kitaplar temel kitaplarda verilenleri desteklemiş. Henüz çocuk iken anlatılan masal, halk hikayeleri, türküler, maniler hatta bilmecelerle bu bilginin alt yapısını oluşturmuşlar.

Yukarıda isimleri geçen kitapların hepsi Kuran ve hadisler ışığında kaleme alındığı için aynı zamanda Kuran ve hadis de okunmuş olunuyor. Bu kitapların büyük kısmı aranıldığında bulunacak kadar bize yakın. Hocalarımıza düşen görev yukarıda isimleri geçen eserlerin benzerlerini bugünün insanına hitap edecek üslup ve dil ile kaleme almak ve insanların rahatlıkla ulaşacakları araçlarla sunmaktır.

Unutmayın, sevmeyen öğrenemez. Tanımayan da sevemez.

Peygamberimizi tanımadıkça sevemeyiz. Sevmedikçe de imanımız tamam olmayacak. O yüzden yazının girişinde bana danışan arkadaşa söylediğimi burada da tekrar edeyim. Dini öğrenmek için işe bir siyer kitabı ile başlamak lazım. Hz. Peygamber’in hayatı bize ihtiyacımız olan istikameti gösterecektir.



Bu yazıyı, Facebook'ta paylaşayım...

Bu yazıyı, Twitter'da paylaşayım...

Bu yazıyı, LinkedIn'de paylaşayım...

Bölümler

Yazılarım

Yazılarımı okuyabileceğiniz sayfadır.

Kitaplarım

Kitaplarımı görebileceğiniz sayfadır.

Basında

Basındaki haberleri görebileceğiniz sayfadır...

Etkinlikler/Takvim

Tüm etkinlik, toplantı ve konuşmalarımın haberini takip edebileceğiniz sayfadır.

Videolar

Allah'ın bu millete lüftu: Kani Karaca

Kani Karaca büyük bir müzik adamı idi. Enderun Sohbetleri programında Kani Karaca'nın Tekke Musikisindeki Yeri, Musiki Serüven, Hafız, Gazelhan, Naathan olarak Kani Karaca'yı, Türk Dini ve La-dini Musikisi Geleneğinde Kani Karacca, Kani Karaca'nın Bestekarlığı ve Kani Karaca'nın Yolculuğu gibi konuları konuştuk. Merak ediyorsanız buyurun Cumhurbaşkanlığı Türk Musikisi Korosu şefi Mehmet Güntekin Bey'den dinleyelim.

18 Mayıs 1944 Büyük Kırım Sürgünü

Stalin, II. Dünya Savaşı’nın ardından 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki 420 bin Kırım Tatarını bir gece yarısında evlerinden alınıp sürülmelerini emrini verir. Bu arada Kırım Tatar erkekleri, Kızılordu’da askerdir ve Almanların Nazi ordusuna karşı savaşmaktadır. Geride kalanlar ise çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar ve hastalardır. Kocaları, babaları, evlatları Ruslar adına cephede savaşırken kimsesiz ve çaresiz Kırım Türkleri, bir gece yarısı yataklarından kaldırılarak 15 dakikada evlerini boşaltıp çıkmaları istenmiş, hayvan taşınan vagonlara doldurularak Orta Asya, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildiler. Sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yarısı ya sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalıktan hayatını kaybetti. Ruslar, hayatlarını kaybetmesi için de her türlü şartı sağladı. Mesela önce salamura balık yedirip sonra bataklıktaki sudan içirerek bulaşıcı hastalığa yakalanmalarını sağladılar. Dünyada benzeri nadir görülen zulümlerden biri idi.

ismailgulec.net